ทำไมต้องประเมิน AGM

ฤดูกาลการประชุมสามัญผู้ถือหุ้น ปี 2567 เริ่มขึ้นแล้ว ปกติคือราวหลังวันที่ 15 มีนาคมของทุกปี จนสิ้นสุดลงในวันที่ 30 เมษายน อันเป็นวันครบเกณฑ์เวลาตามกฎหมาย คือ ต้องจัดประชุมฯ หลังปิดงวดบัญชี ภายใน 120 วัน บริษัทจดทะเบียนส่วนใหญ่จะปิดงวดบัญชีในวันที่ 31 ธันวาคม ห้วงเวลาจึงบรรจบกัน เราจึงมักเรียกว่า เป็น “ฤดูกาล AGM” ด้วยการนี้

ต้นตำนาน เมื่อ 19 ปีก่อน

สำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์-ก.ล.ต. ในฐานะหน่วยงานกำกับดูแล พบว่า การจัดประชุมสามัญผู้ถือหุ้นของบริษัทจดทะเบียน ในขณะนั้น อาจต้องมีบุคคลที่สามเข้าร่วมประชุม เพื่อให้ถูกต้อง โปร่งใส สบายใจของฝ่ายกำกับ และผู้ถือหุ้น ในฐานะ ”เจ้าของกิจการ”

ก.ล.ต. เคยมีหน่วยงานการประเมินการจัดประชุมฯ (ในยุคของคุณธีระชัย ภูวนาถนรานุบาล เป็นเลขาธิการ ก.ล.ต.) ต่อมาถึงมอบหมายให้สมาคมส่งเสริมผู้ลงทุนไทยเป็นผู้ดำเนินโครงการ “การประเมินคุณภาพการจัดประชุมสามัญผู้ถือหุ้น” หรือ AGM Checklist นับตั้งแต่ปี 2549 เป็นต้นมา โดยมอบเงินทุนประเดิมในการซื้อหุ้นของทุกบริษัทจดทะเบียน เพียงเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ และได้รับเอกสาร การสื่อสาร ในฐานะการเป็นผู้ถือหุ้นรายหนึ่ง และ ก.ล.ต. ให้การสนับสนุน เสมอมา

แบบประเมินมาจากไหน ??

แบบประเมินโครงการการประเมินฯ ยกร่างในเบื้องต้น โดย ก.ล.ต. ในฐานะหน่วยงานกำกับดูแล จากนั้น จึงมีการนำมาหารือ กับ “ผู้ถูกประเมิน” คือ ตัวแทนจากบริษัทจดทะเบียน และ “ผู้ประเมิน” คือ สมาคมส่งเสริมผู้ลงทุนไทย พบว่าในรอบ 19 ปีที่ผ่านมา มีการปรับปรุงเพียง 2 ครั้งเท่านั้น ซึ่งสอดคล้องกับการปรับปรุง พรบ. หลักทรัพย์ฯ และเกณฑ์การเปิดเผยข้อมูล เป็น One-Report เมื่อปี 2565 ตามลำดับ

แบบประเมินเป็นที่เปิดเผย เหมือนข้อสอบ Open Book สามารถเข้าไปซ้อมมือได้ก่อน ที่ www.thaiinvestors.com

ประเมินงานภาคสนาม โดย “อาสาพิทักษ์สิทธิผู้ถือหุ้น”

สมาคมส่งเสริมผู้ลงทุนไทยจะมอบฉันทะให้ “อาสาพิทักษ์สิทธิผู้ถือหุ้น” เข้าร่วมประชุม  โดยมีจุดยืน โหวตไม่เห็นชอบใน 4 ประเด็น คือ หากมีวาระจร-หากมีงบการเงินที่ผู้สอบบัญชีมีประเด็น-หากมีการเพิ่มทุนแบบมอบอำนาจทั่วไป (GM)-และหากมีกรรมการอิสระ ที่นั่งเกิน 3 วาระ (9 ปี) นอกจากนั้น อาสาฯ จะถามคำถาม บันทึกรายงานการประชุม สังเกตการณ์ประชุม และอื่นๆ ตามเกณฑ์ที่ได้รับมอบหมาย

พบว่า บางบริษัทจดทะเบียน มีเพียง อาสาฯ เพียงคนเดียว ที่เข้าร่วมประชุม นอกเหนือจากผู้ถือหุ้นใหญ่ที่เข้า/มอบฉันทะเข้าร่วมประชุม

คะแนนสะท้อนการใส่ใจทุก STAKEHOLDERS

การจัดประชุมสามัญผู้ถือหุ้น ถือเป็นหน้าที่ตามกฎหมาย การประเมินฯ จึงมีส่วนช่วย “กันลืม” ให้กับบริษัทจดทะเบียน และมีบุคคลที่สามมาช่วยยืนยันการทำงานได้อีกทางหนึ่ง

ทุกคะแนน ซึ่งมีการโต้แย้งจากการประเมินระหว่างกันได้ จึงโปร่งใส เมื่อเห็นชอบด้วยกัน

การทำงานของสมาคมส่งเสริมผู้ลงทุนไทย จึงเป็นการทำหน้าที่แทนผู้ถือหุ้น ที่ไม่อาจเข้าร่วมประชุมได้ ถามคำถามให้ผู้บริหารตอบเพื่อทบทวนการทำงานในรอบปีที่ผ่านมา ด้วยบรรยากาศของการเป็นกัลยาณมิตร “หุ้นส่วน” ที่สนับสนุนกันและกัน สมกับที่ตัดสินใจนำเงินมาร่วมลงทุน

19 ปีผ่านไป จึงเป็นความคุ้นเคย สบายใจที่มีการประเมินฯ หากวันข้างหน้า ไม่มีการประเมินฯ ชีวิต คงเหงา… ขาดคนเข้ามาชี้เตือน 

ที่สำคัญ คือ การเกิดความเชื่อมั่น เกิดศรัทธาที่หลายภาคส่วนในตลาดทุนไทยกำลังช่วยกันอย่างเต็มกำลัง